تحلیل و ارزیابی تاثیرات شبکه مترو بر بافت تاریخی شهری

یکی از بهترین روشهای حمل و نقل عمومی با توجه به رشد روز افزون جامعه بشری و توجه به نقش بسزای آن در توسعه و آبادانی شهری ، شبکه مترو می باشد. شبکه مترو علاوه بر تاثیر آن در کاهش آلایندگی ، ترافیک ، زمان جابجایی ، بالا رفتن ارزش املاک حوزه ایستگاه مترو و... افزون بر توسعه شهری و گردشگری ، تاثیر شگرفی در بافت تاریخی و هویت شهر نهاده است . برخی از مزایای اصلی احداث شبکه مترو در نقاط مختلف شهر، ممکن است باعث تهدید ابنیه تاریخی باشد که از جمله می توان به حضور افراد غریبه و عدم تعلق خاطر به محیط اشاره نمود. در تحقیق حاضر به بررسی جامعه شناسانه تاثیرات شبکه مترو در بافت تاریخی پرداخته شده است . هدف اصلی این تحقیق برسی مزیت ها و محدودیت های وجود شبکه مترو در بافت تاریخی با استفاده از روش SWOT و استفاده از روش توصیفی -تحلیلی با رویکرد کیفی -کمی می -باشد. نتایج به دست آمده گواه آن است که در برنامه ریزی و طراحی صحیح شبکه مترو باید به کیفیت بافت تاریخی شهری توجه شود. این کیفیت ها ع بارتند از: هویت و اصالت ، پایداری زیست محیطی ، اجتماعی ، فرهنگی ، تاریخی ، و اقتصادی ؛ و همچنین توجه به ظرفیت های موجود در بافت تاریخی و برنامه جامع گردشگری که در نتیجه منجر به گردشگری پایدار خواهد شد. با توجه به نتایج به دست آمده و کیفیت های فوق الذکر، احداث شبکه مترو برای افزایش غنای شهرها و تسهیل آمد و شد و رشد صنعت گردشگری امری اجتناب ناپذیر است . از طرفی بایستی به طراحی درست و آمایش صحیح برای مسیرهای عبور خطوط مترو و همچنین جانمایی ایستگاه های آن، اقدام نمود تا ضمن به حدقل رساندن اثرات منفی آن بر ساختمان های تاریخی ، موجبات دسترسی سریع به محوطه های تاریخی مهیا گردد.