مطالعه تاریخ ،نقوش اصلی و الگوهای قالی چین

قالی بافی در چین به عنوان یک هنر مهم درباری از حدود نیمه دوم قرن ۷۱ پذیرفته شد، به عبارتی خیلی دیرتر از سایر مراکز قالیبافی شرق، آغاز دیرهنگام این هنر می توانست بخشی به دلیل این حقیقت باشد که پشم فقط در مناطق شمال غربی چین به دست می آمد، اما دلیل مهمتر خصوصیات ویژه قالی بافی است که به طور کامل نمی تواند قوانین زیبایی شناسی چین را که به اجرای کارهای ظریف هنری و خطاطی بی عیب و نقص میپردازند جامه عمل بپوشاند. به همین دلایل فرش در چین به عنوان هنر مردم وحشی آسیای میانه تحقیر میشد. بنابراین در چین مانند هند نبود که یک کالای جدید از خارج وارد شود، بلکه یک کالایی که قبلا شناخته شده بود و قرنهای متمادی در برخی نقاط چین استفاده میشد ارتقای مرتبه هنری یافت . در واقع ، هنر قالیبافی در زمانهای قدیم توسط قبایل آسیای مرکزی که به ایالات شمال غربی چین حمله میکردند به چین آورده شد. بنابراین سنت قالیبافی در ایالات چین توسعه یافت . حتی پس از اواسط قرن ۷۱ که سلسله جدیدالتاسیس »چینگ (۷۱۷۱- نسبت به قالی علاقمند شدندوقالی را به عنوان شکل ارزشمندی از هنر پذیرفتند، تولید فقط به مناطق شمال غربی و آن هم در کارگاههای خانگی محدود بود . اگرچه این هنر در کارگاههای درباری توسعه نیافت ، هنر قالیبافی چین راه خود را یافت و به قوانین عمومی زیبایی شناسی هنر چین وکمال طلبی طبقه حاکم آن پایبند ماند. اکثر نمونه های قدیمی قالی موجود در چین مربوط به قرن ۷۱ هستند. البته ناگفته نماند که نمونه های بسیار نادری هستند که مربوط به قرن ۷۱ می باشند . هدف پژوهش شناخت فرش چین (Recognize Chinese carpets)می باشد. که هدف اصلی از انجام پژوهش شناخت نقوش موجود در قالی چین و معرفی قالی چین در قرون اخیر است که محقق در پی مطالعه ،سابقه تاریخی چین در قالی بافی ،نقوش اصلی در قالی چین ،معروفترین نقوش در قالی چین ،معروفترین الگوهای فرش قدیمی چینی ،ویژگی های اصیل قالی می باشد. به این منظور در تحقیق فوق از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی استفاده شده است ، هم چنین روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای ، اینترنتی ، حضور در جلسات درسی ، مصاحبه تلفنی می باشد.