تحلیلی بر صورت و معنا در آثار قلم زنی منصور حافظ پرست

هنر اسلامی هنری دینی و مقدس است که براساس مبانی دین اسلام شکل گرفته است و دارای صورت و معانی هماهنگ و متناسب باهم است . امروزه تداوم این هنر با رویکرد دینی در آثار هنرمندان معاصر نیز قابل مشاهده است . استاد منصور حافظ پرست یکی از هنرمندان فلزکار در حوزه قلم زنی است که آثاری با اقتباس از هنر فلزکاری دوران اسلامی خلق کرده است . او در آثار خود از نقوش تزئینی گوناگونی در ترکیب بندی های ویژه بهره گرفته است که دارای صورت و معانی خاصی هستند و نگاه ویژه این هنرمند و تعهد سبکی و پایبندیش به مبانی دینی اسلامی بررسی صورت و معنا در آثار این هنرمند را ضروری می نماید. اهداف پژوهش شامل شناخت نقوش تزئینی به کار رفته در آثار استاد حافظ پرست و شناسایی صورت و معنا در این آثار می باشد. پرسش ها عبارتند از: ۱- استاد منصور حافظ پرست در خلق آثار قلم زنی خود چه نقوشی را به کاربرده است ؟ ۲- استاد منصور حافظ پرست براساس کدام معانی خاص به خلق آثار قلم زنی خود پرداخته است ؟ در راستای پاسخ گویی به پرسش ها اطلاعات کتابخانه ای ، اسنادی و میدانی به شیوه توصیفی - تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و نمونه های مورد بررسی شامل ۴ اثر قلم زنی از استاد حافظ پرست می باشد که به صورت هدفمند و غیراحتمالی انتخاب شده و صورت و معنا در این آثار تحلیل شده است . نتایج نشان می دهد حافظ پرست هنرمندی دینی و متعهد است که با استفاده از نقوش اسلیمی ، ختایی ، هندسی و حیوانی به بازنمایی مفهوم توحید پرداخته و نقوش خطی آثارش به آیات قرآن کریم و اشعار عارفانه حافظ اختصاص یافته است .