نقش عرفان اسلامی در هنر ایرانی

عرفان اسلامی با عالم خیال و مثال پیوندی ناگسستنی دارد. بدین سبب که تجلی کار تخیل است . خدا با تخیل ورزیدن، صورت عالم را آفریده است و در این میان، هنر نیز به پرده گشایی از جهان دیگر و عالمی فراتر می کند. هنر وامدار عالم خیال است ؛ نقش و صورت خود را از عالمی می گیرد که آیینه ای است از عالمی فراتر به اندازه استعدادی که در جان و روح هنرمند جریان دارد. جریانی که می کوشد نسبت میان این جهان و عالم دیگر را کشف کند . در این پژوهش ، به اهمیت عرفان اسلامی در هنر ایرانی می پردازیم و و آن را در مقام شرقی و غربی مورد تحلیل قرار می دهیم تا اهمیت عرفان اسلامی در عالم هنر معین شود . در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که در تمدن ایرانی اسلامی ، خلق هنر، نیازمند عارفی است که مراحل سیر سلوک را طی کند و در این سیر و سلوک از عالم معنا خبری را در قالب تشبیه و تمثیل به تصویر درآورد. اثر هنری عالم معنا یا مثل به تصویر کشیده می شود و خبری از آن عالم می آورد. در این تحقیق ، دادهها از طریق مطالعه کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی جمع آوری شده مطالعه و بررسی می شوند.