بازتاب و رابطه هنر در متون مکتوب فرهنگی ایران با تاکید برکتاب اخلاق محسنی ( سده ۹ ه.ق)

متن مقدمه ارتباط است ؛ آنجا که تصاویر، نوشتار و گفتار در همبستگی با یکدیگر پایه گذاری نظامی برای بیان و انتقال عقاید می گردند و به مثابه یک رسانه ، انتقال مفاهیم فرهنگی بستر تاریخی خود را با اشکال مختلفی چون ظروف، احجام فلزی و سفالی ، مسکوکات، دستبافته ها، نسخ خطی ، شامل متون ادبی ، علمی و ... متون آوایی و انواع دیگر،حاوی هر نوع نشانه ای متاثر، از تغییرات کیفی و کمی ، در طول تاریخ ، بر عهده میگیرد. متن در واقع گونه ای ارجاع متاثر از خلاقیت درونی ، بیرونی و یا متن های دیگر است که شاکله یک نظام ارتباطی موثر، برای خوانش متن و اثر گذاری بر مخاطب را مسری و ممکن می گرداند. در این پژوهش ، متن نسخه مورد بررسی ، نثر ادبی است در نتیجه ادبیات متن به لحاظ وجود روابط بینامتنی در تولید محتوا مضاف بر ویژگی های هنری ، با هدف بررسی بازتاب هنر و رابطه آن در متون مکتوب فرهنگی مورد بررسی قرار گرفته است . اثر مورد نظر؛ نسخه خطی اخلاق محسنی از جمله نسخ خطی وقفی در کتابخانه ملی تبریز، متعلق به دوره تیموری (در ربع دوم سده ۹ ه.ق)، مصادف با دوران شکوفایی فرهنگ و هنر ایران است . در این راستا، با گرداوری داده ها از منابع اسنادی ، تحقیق در منابع کتابخانه ای ، مقالات اینترنتی و با استناد به پژوهش تاریخی و توصیف و تحلیل داده های موجود، تدوین مقاله صورت گرفته است . نتایج حاصله پس از مطالعه نظرات اساتید مربوطه و خوانش متن حاکی از ارجاع متن کتاب به داستانهای عامیانه پیشین تاریخی ، دینی ، خیالی ،قهرمانی و بهره گیری از ژانر تراژدیک ، در خلق آن است . این ویژگی ؛ وجود روابط بینامتنی درون فرهنگی در متن کتاب و بهره گیری از هنرکتاب آرایی و هنرهای مرتبط با آن، بیانگر بازتاب هنر رایج سده ۹ ه.ق در این نسخه مکتوب است .