سنجش رابطه تمایلات بصری با ذائقه زیبائی شناختی مخاطبان در حوزه عکاسی با تاکید بر نظریه بوردیو

بررسی عمل عکاسی و معنای عکس فرصت ویژهای برای به کارگیری روشی نو جهت درک کامل قواعد رفتار و تجربه اشخاص از آن رفتار است . ازآنجاکه مخاطبان فرهنگ ، به عنوان دریافت کنندگان و مصرفکنندگان آن، نقشی اساسی درروند شکل گیری و استقبال از آثار هنری دارند، لزوم شناخت کیفیت ذائقه مخاطبان، در فرآیند تولید ضروری می نماید. این مقاله ، تحلیلی از آثار عکاسی اجتماعی واقع گرا و تعامل گرا، باهدف بررسی تاثیر رسانه ها بر ادراک زیباشناسانه و نحوه ارائه هنر در دوران معاصر است که به بررسی رابطه سرمایه فرهنگی مخاطبان با ذائقه زیبایی شناختی آنان در حوزه عکاسی ، اختصاص یافته است . ادبیات نظری تحقیق بر مبنای تعریف سرمایه فرهنگی نهادی پیربوردیو، چیده شده است .این پژوهش با اتخاذ روش توصیفی - تحلیلی و با استناد به اطلاعات کتابخانه ای ، رویکرد مخاطبان نسبت به رسانه هنری عکاسی را بررسی نموده و به تجزیه وتحلیل عوامل تاثیرگذار بر تفاوتها در دریافت از هنر عکاسی می پردازد. یافته های پژوهش ، حاکی از آن است که بیشتر مخاطبان، فارغ از سطوح متفاوت فرهنگی ، عکس هایی متناسب با معیارهای زیبایی شناسی ناب را در اولویت انتخابی قرار می دهند.