مطالعه پی های لغزشی و بررسی اهمیت و کارایی بهره گیری آنها در برابر زلزله

مقاله حاضر به بررسی پی های لغزشی و اهمیت و کارایی استفاده از آنها در مقابل زلزله می پردازد. پی های لغزشی سازههایی هستند که به وسیله چیدمان خاک در لایه های زیرین ، توانایی جذب و تخلیه انرژی زلزله را دارند. این پی ها با استفاده از سطوح لغزش، توانایی جذب و تخلیه انرژی را دارند و در نتیجه ، سطح آسیب دیده به سازه فوقانی را کاستگی می دهند. هدف اصلی از این کار جداسازی سازه از زمین بجای استفاده از روشهای مرسوم مقاوم سازی می باشد.جداسازی بستر، بهترین روش در مهندسی زمین لرزه بوده و مربوط به فن آوری های کنترل لرزش سازهای غیرفعال است . این بدین معنا است که یک سازه ساختمانی یا غیرساختمانی را با یک طراحی صحیح اولیه یا اصلاحات و تغییرات ثانوی ، می توان در برابر اثرات زلزله محافظت کرد. جداگر FPS نوعی جداگر اصطکاکی است و امروزه پس از جداگر سربی لاستیکی ، رایج ترین جداگر لرزه ای در دنیا است . به طور کلی این نوع جداگر لرزه ای شامل سطوحی می باشد که می توانند بر روی هم بلغزند. اواخر دهه هشتاد میلادی ، زمانی که سطوح تخت فولاد ضدزنگ به صورت مقعر انحنا داده شدند، پیشرفتی قابل توجه در استفاده از تکیه گاه های لغزنده اصطکاکی برای جداسازی لرزه -ای رخ داد. در واقع جداگر اصطکاکی پاندولی نسل جدید و توسعه یافته جداگر اصطکاکی لغزنده یا همان Slider Bearing ها است که با بهره گیری از مشخصات یک پاندول ساده، به آن قابلیت مرکزگرایی افزوده شد. در این مقاله ، ابتدا ویژگی های پی های لغزشی و عملکرد آنها در مقابل زلزله بررسی می شود. سپس ، اثرات استفاده از پی های لغزشی در کاهش نیرو و جابجایی سازه در زمان زلزله مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت مزایای پی های لغزشی بدین صورت بدست آمده است : (کاهش تقاضای لرزهای سازه، درنتیجه کاهش هزینه سازه،جابه جایی کمتر در طول وقوع زمین لرزه،بهبود ایمنی سازه،کاهش صدمات ناشی از زلزله ، کمک به حفظ عملکرد سازه پس از زلزله ،افزایش عملکرد سازه تحت بارهای لرزهای ،حفاظت از دارایی )