بررسی اثر استفاده از جداگرهای پایه بر عملکرد سیستمهای مهاربند جانبی مختلف در سازه های فولادی بلند مرتبه

طی سالای طولانی گذشتی زلزله یکی از عوامل اصلی تخریب سازه ها بوده و متخصصان همواره شناخت آثار زلزله و ساخت سازه های مقاوم در برابر بارهای جانبی را با روشها مختلف توسعه داده اند. شتاب ایجاد شده در تراز کف ساختمان و رانش نسبی طبقات دو فاکتور تاثیر گذار دراین مورد هستند. استفاده از جداگرهای پایه یک تئوری قابل تامل در کاهش آثار تخریبی زلزله است که ایده کلی عدم انتقال بارها به سازه به جای سخت تر کردن آن را دنبال میکند. گرچه محدودیتهای مهمی در این زمینه وجود دارد تا پدیده تشدید اثر معکوس ایجاد نکند. در این تحقیق با برسی مقایسه ای بر چند نوع سازه اثر استفاده از جداگر ها را در حالات مختلف مورد مطالعه قراردادهایم و نهایتا به نتیجه گیری و مقایسه پرداختیم . کاهش بارهای طراحی و تغییرمکانهای نسبی در مدل های مورد بررسی نشان دهنده تاثیر مثبت استفاده از جداگر ها هست گرچه محدودیت های قابل توجهی در این مورد وجود دارد و در حالات خاص ممکن است پدیده تشدید آثار ویرانگری را در پی داشته باشد که نیاز به تحقیق ابعاد مختلف آن وجود دارد. چهار سیستم سازهای مورد مقایسه قرار گرفته تا تغییرات پاسخ در حالت حضور و عدم حضور جداگر در هریک قابل برسی باشد.