بررسی آزمایشگاهی رفتار دینامیکی سازه های جداسازی شده پایه ای تحت اثر بارهای هارمونیک افقی

در روند مقاوم سازی ساختمان های واقع در مناطق زلزله خیز، امر بهسازی و یا مقاوم سازی یکی از مقوله های پر طرفدار و کاربردی رشته مهندسی عمران می باشد. در این زمینه در طراحی سازه های جدید ونیز استفاده از مکانیزمها و روشهای مختلف جداسازی در طول سالهای اخیر توسط محققین و پژوهشگران متعدد بکار گرفته شده است . در تحقیق حاضر نسبت به ساخت یک دستگاه میز لرزه دبا قابلیت تحریک هارمونیک افقی اقدام شد. سپس نسبت به ساخت سازه ای یک و سه طبقه مختلف با مصالح متعدد بعنوان مدلهای کوچک مقیاس ۱ / ۲۰ اقدام شد. بر اساس مدلسازی سازه های یک ، دو و سه طبقه با مصالح مختلف از جمله سازه ای متشکل از اعضای پلگسی گلس ( طلق شیشه ای )، اعضای آلومنیومی و نیز اعضای متشکل از ورقهای فولادی می باشد نسبت به تعیین فرکانسهای تحریک طبیعی هر کدام از سازه ها اقدام شد. سپس با استفاده از تحریکهای افقی هارمونیک نسبت به انجام آزمایش سیستمهای سازه ای فوق در شرایط گیردار، جداسازی شده یک و دو لایه اقدام شد و با ثبت شتابهای حاصل از تحریکهای تکیه گاهی ، در تراز های مختلف هر سازه و نیز میز لرزه، نسبت به مقایسه پاسخهای حاصل اقدام گردید.براساس مشاهدات و بررسی های بعمل آمده، نتیجه بر این است که در حالت جداسازی لغزشی تک لایه ، شتاب روسازه در تراز طبقه اول و نیز در طبقات سوم سازه های جداسازی شده لغزشی ، بمیزان بالغ بر ۴۰ الی ۵۰ درصد نسبت به شتابهای حاصل در سازه های جداسازی نشده کمتر می باشد. در شرایط تحریک با فرکانس بیش ازهرتز، سازه های مرتفع تر ( سه طبقه ) در مقایسه با سازه ای یک طبقه ، جداسازی شده، دچار پدیده واژگونی یا تیلیتنگ می شوند.