مقاوم سازی کمانشی پوسته های استوانه ای جدار نازک توسط CFRP بصورت متعامد تحت فشار یکنواخت جانبی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 13

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU03_1805

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403

چکیده مقاله:

پوسته های جدار نازک ازجمله ساختارهای مهم در سازههای صنعتی از قب یل مخازن نگه داری مایع , سیلوها و... می باشند. از انواع بارهایی که به این نوع از سازهها وارد می شود، می توان به بارمحوری فشاری ، فشار یکنواخت جانبی ، بارهای لبه ای ، نیروهای پیچشی و همچنین بارهای ترکیبی حرارتی -زلزله و باد اشاره کرد. کمانش پوسته ها یکی از رایج ترین و مهم ترین مدهای شکست در برابر بارهای مختلف می باشد. از مواردی که همواره در طراحی این سازهها موردتوجه آیین نامه های طراحی قرار می گیرد، کمانش جانبی می باشد. یکی از روشهای جلوگیری از کمانش ، استفاده از الیافFRP بوده است که در این تحقیق به صورت عددی ، تاثیر آن در نمونه های مختلف متناسب با شرایط واقعی تهیه شده و مورد تحلیل قرارگرفته است . افزایش مقاومت کمانشی و فراکمانشی پوسته های استوانه ای جدار نازک فولادی برای کاربردهای گوناگون این سازهها دارای اهمیت زیادی است . برای مقاومسازی پوسته های استوانه ای فولادی روش مرسوم استفاده از رینگ های فولادی است . ولی استفاده از این روش با توجه به شرایط کارگاهی و شرایط پر بودن مخزن، استفاده از جوشکاری توام با خطرات آتش سوزی بوده و عملا در این گونه از سازهها امکان استفاده از این روش وجود نخواهد داشت . بنابراین با توجه به موضوع فوق، در این پژوهش با توجه به مزایای ایده استفاده از CFRP به عنوان مصالح جدید و به صورت جایگزین حلقه های تقویت کننده فولادی ، برای مقاومسازی پوسته های استوانه ای جدار نازک تحت فشار جانبی یکنواخت موردبررسی قرار داده شده است . در این پژوهش از نوارهای متعامد CFRP به عنوان تقویت کننده در مقابل کمانش پوسته در محل های معین در ارتفاع پوسته استفادهشده است . نتایج آزمایش های نمونه ها نشان می دهد که نوارهای متعامد CFRP ظرفیت کمانشی و فراکمانشی پوسته های جدار نازک را به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش می دهند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه مبارکی

دانشجو، داننشگاه صنعتی ارومیه

مرتضی وکیلی

استادیار، دانشگاه صنعتی ارومیه