بررسی و مقایسه ی روشهای ارزیابی پایداری طولی خط آهن

تامین ایمنی سیر و حرکت مهم ترین موضوع در مدیریت سیستم های حمل و نقلی است . از آنجایی که امروزه ساخت خطوط با جوشکاری پیوسته با توجه به مزایایی که دارد در اولویت راهآهن های دنیا قرار گرفته است ، جلوگیری از کمانش و گسیختگی ریل ها تحت اثر نیروی طولی اهمیت بیشتری پیدا کرده است . در ریل های با جوشکاری پیوسته امکان انبساط و انقباض ریل ها فراهم نیست و به همین دلیل نیروهای طولی با شدت بزرگی در آنها ایجاد می شود. نیروی طولی فشاری می تواند باعث کمانش ۱ ریل و نیروی طولی کششی می تواند باعث گسیختگی ریل شود. در این مقاله روشهای متعددی که برای ارزیابی پایداری طولی خط آهن استفاده می شوند، معرفی شده است و به تجربیات استفاده از این روشها در کشورهای مختلف اشاره شده است . در بخش آخر این مقاله روشها با یکدیگر مقایسه شدهاند و مزایا و معایب هر کدام ذکر شده است . مقایسه ی بین روشها نشان می دهد که پرهزینه ترین و سادهترین روش ارزیابی پایداری طولی ، روش بریدن ریل است ؛ مخربترین روشها، روش بریدن ریل و ایجاد سوراخ روی ریل هستند؛ سریع ترین روش، استفاده از ماشین زیرکوب است و در نهایت پرکاربردترین روشها در صنعت راهآهن ، روش استفاده از کرنش سنج و استفاده از دستگاه VERSE هستند.