تاثیر پدیده ضربه درسازه های فولادی مجاور هم مجهز به میراگرهای اصطکاکی دورانی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 16

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU03_1919

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403

چکیده مقاله:

پاسخ دینامیکی ساختمانها در برابر زلزله به دلیل امکان آسیب دیدگی مولفه های سازهای بسیار مهم هست . همچنین در طی زلزله های شدید براثر ارتعاش غیرهمفاز سازههای مجاور که دارای فاصله کافی از یکدیگر نمی باشند پدیده ضربه اتفاق می افتد، این مسئله می تواند باعث افزایش میزان خسارت سازهها گردد. ازآنجایی که کشور ایران از مناطق لرزهخیز جهان می باشد و تراکم ساخت وساز بالا در بعضی از شهرهای بزرگ آن وجود دارد، همچنین در آیین نامه زلزله ایران توجه کمی به اثرات ضربه شده است ، لزوم تحقیق در مورد آسیب های ناشی از ضربه و راهکارهایی جهت هرچه کمتر کردن اثرات آن در ساختمانهای مجاور هم ضروری به نظر می رسد. عموم تحقیقات انجامشده در زمینه ضربه سازهای با تکیه گاه صلب انجام شده است ، درحالی که مدلسازی بدون اندرکنش خاک و سازه بر رفتار سازهها باعث تغییر رفتار سازه نسبت به واقعیت می گردد. همچنین در اکثر سازههای موجود فاصله مجاز آیین نامه ای رعایت نگردیده است . لذا در این تحقیق با مدلسازی سه تیپ سازه ۵ و ۱۰ و ۱۵ طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی به ارزیابی پدیده ضربه در نصف فاصله مجاز استاندارد ۲۸۰۰ بدون اندرکنش خاک پرداخته شد. به این صورت که سازهها با تعداد طبقات متفاوت دوبه دو کنار هم (سازه ۵ طبقه کنار ۱۰ طبقه و سازه ۵ طبقه کنار ۱۵ طبقه ) تحت ۷ رکورد دور از گسل مورد تحلیل قرار گرفتند. جهت اتلاف انرژی ناشی از پدیده ضربه ، میراگرهای اصطکاکی دورانی در ۵ نوع چیدمان مختلف بین دو سازه در نظر گرفته شدند. همچنین برای درک تاثیر میرایی میراگر در کاهش اثر ضربه با تغییر مقدار میرایی میراگر به طوریکه میرایی نسبی سازه به مقدار ۰۱/۰، ۰۱۵/۰ و ۰۲/۰ برسد، سازههامجددا تحلیل گردیدند که درمجموع تعداد ۶۶ مدل مورد ارزیابی قرار گرفت . برای ارزیابی مدلسازی انجامشده از چند پارامتر خروجی استفادهشده است که شامل جابجایی نسبی طبقات، درصد کاهش برش طبقات، RMSلنگر خمشی ، تغییر مکان بام، نیروی جذبشده توسط میراگرها می باشد. نتایج حاکی از آن است که میراگر در کلیه حالت باعث کاهش چشمگیر جابجایی نسبی طبقات در اثر ضربه شده و افزایش نسبت میرایی سازه باعث افزایش جابجایی نسبی سازه می گردد به طوریکه به عنوان نمونه در سازه ۱۰ طبقه مجاور سازه ۵ طبقه افزایش نسبت میرایی از ۱۰ به ۱۵ درصد و از ۱۵ به ۲۰ درصد به ترتیب جابجایی نسبی سازه حدود ۱۵ و ۶۱ درصد افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ضربه دو سازه مجاور ، میراگر اصطکاکی دورانی ، اثر اندرکنش خاک و سازه ، نسبت میرایی میراگر ، کاهش اثر ضربه .

نویسندگان

حمیدرضا محمودی کردخیلی

استادیار گروه عمران، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، قائم شهر، ایران