تبیین مفهوم هنر عمومی در آفرینش فضا های شهری معاصر

یکی از ویژگی های هنر عمومی آن است که رنگ و بوی انسانی تری به محیط شهری می بخشد. هنر عمومی می تواند کانونی برای شکل گیری فرهنگ عمومی ایجاد نموده و از این رو دارای نوعی بیان کالبدی (مجسمه ها و یادمانها) گونه ای بیان معنایی مشترک و یا نقاط مورد علاقه و جذاب برای مردم .باشد از دیگر سو هنرهای عمومی یارای آن را دارند که مجالی برای شکل گیری فرایندها و اتفاقاتی (از قبیل جشنواره ها و فستیوالها که سودای بازتاب ارزشهای اجتماعی مشترک را در سر دارند باشند. مقاله حاضر با بررسی و تجزیه و تحلیل ارتباط میان دو حوزه هنر شهری و فضا های عمومی سعی در ارائه راهکار هایی به جهت ارتقای کیفی فضا های عمومی شهری از طریق اقدامات طراحی شهری دارد. چنین به نظر میرسد که ، در شرایط کنونی که فضاهای شهری ما با فقدان حس مکان و عدم دلبستگی شهروندان به مکانهای شهری مواجه هستند، توجه به آثار هنری در محیط های شهری ورای اثر زیباییشناختی و نقش دکوراتیو، به عنوان ابزاری قدرتمند در آفرینش مکان که عالوه بر احیاء کالبدی و فعالیتی متضمن معنا بخشی به فضا و ایجاد روابطی قوی میان مولفه های اصلی مکان است ، میتواند مفید واقع شود. چنانچه آثار هنری از طریق فرآیندی ایجاد شوند که به دنبال تفسیر فیزیکی نیازها، ارزشها، خواسته ها، علایق ، رویاها و تعصبات مردم آن مکان است ، این آثار می توانند بهطور معناداری به تجربه شهروندان از مکان کمک کنند