معاصرسازی بافت تاریخی با رویکرد خلق رویداد و تجربه شهر در طراحی فضاهای عمومی

فقدان هویت مکان و خاطره انگیزی آن در فضاهای شهری مشکلاتی در هویت فردی و جمعی شهروندان ایجاد کرده است . لذا میتوان فضاهای شهری را طوری طراحی و برنامه ریزی نمود، که علاوه بر احیاء هویت و حفظ خاطرات گذشته ، در شکل گیری خاطرات جدید نیز موثر باشد و بستر لازم را برای وقوع رویدادهای شهری فراهم سازد. فضای شهری همواره بستر رویدادهای مختلفی است ، رویدادهایی که برای خود دارای منطق مستقلی هستند و شامل لحظاتی از جنس عشق ، مرگ و... می شوند؛ رویدادهایی که وقوعشان به فضا معنا می بخشد و یک فضا را با خاطرات پیوند می دهد. فضای شهری می باید هر روز به روایت های تازه بپردازد و با تک تک اجزای خود بستری برای وقوع رویدادهای مختلف فراهم آورد؛ رویدادهایی که شاید ریشه در گذشته دارند و یا راوی عینیت های شکل گرفته بوسیله طراحان شهری هستند. اما متاسفانه امروزه غالب این فضاها، فضاهایی هستند بدون رویداد که جایی برای تجربه مخاطب در آن باقی نمی گذارند. این مقاله با روش توصیفی -تحلیلی و با هدف اصلی تبیین مفهوم خلق رویداد و تجربه شهر در طراحی فضاهای عمومی در ابتدا با مرور مطالعات پیشین در زمینه پژوهشی سعی در بیان مفهوم خلق رویداد و تجربه شهر و در ادامه بررسی این مفاهیم در بستر شهر می باشد. در نهایت مشاهده می شود که ، نحوه درگیری افراد با فضاهای شهری در سطوح ادراک، خاطره و فاعلیت ، نوع فضاهایی که طی این درگیری توسط افراد تولید و مصرف می شود، تجربیات جمعی که افراد حاضر در یک فضای تولید شده با یکدیگر از آن عبور می کنند و رویدادهایی که موجب شکل گیری تجربه مشترک بین افرادی کاملا غریبه می شود، از جمله عواملی می باشند که برای بالا بردن سطح کیفی زندگی شهروندان و تشویق آن ها برای حضور مجدد در فضای شهری باید مورد توجه قرار گیرد