مقایسه تطبیقی توزیع خدمات شهری با رویکرد عدالت فضایی (مطالعه موردی منطقه ۲ و ۴ شهر تبریز)

عدالت فضایی شاخه ای از عدالت اجتماعی است که یکی از ارکان مهم در برنامه ریزی شهری محسوب می شود. عدالت ، فضایی وضعیت محلات را از نظر شیوه توزیع خدمات و میزان برخورداری از شاخص های مختلف اقتصادی -اجتماعی و زیربنایی بررسی می کند هدف از تحقیق حاضر شناخت و ارزیابی چگونگی توزیع کاربری ها و میزان سرانه کاربری های مناطق ۲ و ۴ شهر تبریز و همچنین مقایسه تطبیقی توزیع این خدمات در مناطق مورد مطالعه از منظر عدالت ، فضایی به منظور دستیابی به معیارهای متناسب با اصول برنامه ریزی توسعه پایدار شهری است . روش مطالعه در این تحقیق تحلیلی - توصیفی است در این راستا پس از بررسی کمی و کیفی کاربری ها به چگونگی توزیع فضایی آنها در سطح مناطق مورد مطالعه پرداخته شده است با استفاده از سرانه استاندارد و داده های مناطق ۲ و ۴ شهر تبریز مشاهده شد که توزیع عادلانه خدمات صورت نگرفته و در منطقه ۲ توزیع خدمات نسبت به منطقه ۴ بهتر است نتایج به دست آمده از مقایسه سرانه ی خدمات بین دو منطقه نشان داد که بیشترین بی عدالتی در توزیع خدمات مربوط به فضای سبز است که در منطقه ۴ توزیع این کاربری خیلی کمتر از سرانه استاندارد است برعکس در منطقه ۲ توزیع آن بیشتر از حد استاندارد است . در نهایت در محیط GIS به تحلیل شعاع دسترسی کاربری ها پرداخته شد که نشان داد با وجود کمبود توزیع ، خدمات شعاع دسترسی در هر دو منطقه به خدمات مورد مطالعه مطلوب است .