رویکرد معماری پایدار شهر قدس و ایجاد بسترهای اسلامی بازآفرینی برای این منطقه

امروزه، یکی از مهمترین مباحث حوزه برنامه ریزی های کلان معماری شهرها به منظور بهبود شرایط فیزیکی شهر و رهیافت به سمت توسعه شهری ، فی الواقع نیل به برنامه ریزی های فضایی و برنامه ریزی های پایدار شهری است که با توجه به بیلان نتایج ناشی از کاربرد کمی و کیفی المانهای علمی و عملیاتی در این حوزه، مورد رویکرد به اعمال سازوکارهای آن در سکونت گاهای روستایی نیز بیش از گذشته مورد ملاک بوده است . هدف از این پژوهش راهکار رفع معضلات شهر قدس براساس رویکرد بازآفرینی معماری پایدار شهر قدس در سال ۱۴۰۲ بوده است . به منظور بررسی معضلات نوسازی و بهسازی شهری در شهر قدس از تحلیل سازگاری فضا استفاده شد. مطرح شد که ، روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی تحلیلی بود. در این نوع روش تحقیق ، محقق با طرح متغیر های موردنظر در پژوهش ، به توصیف شرایط و معیارهای مرتبط با هریک از این متغیرهای پرداخت .در این پژوهش متغیرهایی نظیر نحوه پیاده شدن طرح بازآفرینی بافت های فرسوده، رویکرد به توسعه طرحهای رفاهی و تسهیلات عمومی و رویکرد به توسعه طرحهای اقتصادی به عنوان متغیرهای مستقل و مهم مطرح شد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش مشتمل است بر مدیران شهرداری ، سرپرستان پروژههای شهری و کارشناسان امور شهری درگیر در طرحهای توسعه شهری ، معماری و طرحهای ساخت و ساز در توسعه پایدار شهری بوده است . بررسی نشان داد که در بررسی راهکار رفع معضلات شهر قدس براساس رویکرد بازآفرینی پایدار شهر قدس مهمترین فرصت ها( (O شامل ۱-ارتقای کمی و کیفی المانهای شهری با تکیه بر معماری نوین (شهر قدس ) و ۲- تناسب بافت جدید به جای بافت فرسوده مبتنی بر سازگاری با ساختمان های مجاور بودند. مهمترین تهدیدها (T) شامل ۱-ایجاد نماهای جدید و مناسب در سازه ها، ۲- عدم اجرای دستورالعملها و قوانین مرتبط با فضای سبز توسط سایر دستگاهها بودند. مهمترین نقاط قوت (S) شامل ۱-استفاده از روش های جدید طراحی تلفیقی و ۲- ایجاد موقعیت های تجاری جدید بودند. مهمترین نقاط ضعف :(W) شامل ۱-برنامه ریزی احداث مراکز فرهنگی و هنری در بخش های جدید ساخت و ساز شده و ۲- بازشدن فضا و ایجاد فضای سبز و فضای رفاهی بودند.