بررسی رابطه میان کیفیت پیاده راه های شهری و سرزندگی (نمونه موردی : پیاده راه میدان ولیعصر صفادشت )

پیاده راه ها قسمتی از فضای شهری هستند که به جهت ویژگی ها و پتانسیل های ارتباطی ، عملکردی ، فرهنگی ، تاریخی تسلط کامل عابر پیاده در آن ها وجود دارد. سرزندگی یکی از نیازهای اساسی شهرهاست که با توسعه روند شهرنشینی و آسیب های اجتماعی اهمیت آن روزبه روز بیشتر می شود. یکی از نقایص عمده ی شهرها در سطح جهان، وابستگی بیش از حد نیاز به حرکت سواره و تخلف از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده و حرکت پیاده است . این امر یکی از عوامل عمده کاهش کیفیت محیط شهری و افول ارزش های اجتماعی ، فرهنگی و بصری در فضاهای شهری محسوب میشود. هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان کیفیت پیاده راه های شهری و سرزندگی در این محیط است . شیوه پژوهش توصیفی -تحلیلی و از پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است . تعداد ۲۰۰ نفر از شهروندان شهر صفادشت بر اساس جدول مورگان انتخاب شده اند. نتایج همبستگی پیرسون برای بررسی معنی داری رابطه بین متغیرهای تحقیق را نشان می دهد. افزایش و بهسازی مسیر پیاده راه ها باعث افزایش فراغت و تفریح ، سرزندگی راحتی و آسایش و افزایش رونق کسب وکارها می شود.