ارائه مدل مفهومی جهت ارزیابی تاب آوری اقلیمی

در سالهای اخیر، تغییرات اقلیمی به یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی تبدیل شده است و تهدیدی جدی برای توسعه پایدار شهری محسوب می شود که شهرها را با خطرات متعددی رو به رو کرده است . این خطرات منجر به افزایش تلفات انسانی و اقتصادی بیشتری طی سالهای آتی خواهد شد. بنابراین مسئولین و برنامه ریزان شهری به دنبال یافتن راهی برای کاهش خسارات و سازگاری با این پدیده هستند. تاب آوری اقلیمی یکی از استراتژی های مطلوب برای کاهش خسارات و انطباق با تغییرات اقلیمی است که با استفاده از ظرفیت های موجود در جامعه در ابعاد مختلف به دنبال پاسخ به خطرات و تهدیدات تغییرات اقلیمی است . هدف از انجام این پژوهش ، بررسی مفهوم تاب آوری اقلیمی و مولفه های آن و ارائه مدل مفهومی جهت ارزیابی تاب آوری اقلیمی است . این پژوهش دارای رویکردی توصیفی است و در دسته بندی روشهای کیفی قرار دارد و با مروری بر مبانی نظری سعی در شناسایی و دسته بندی مولفه های تاثیرگذار بر تاب آوری اقلیمی دارد و در نهایت مدلی برای ارزیابی تاب آوری اقلیمی شهرها ارائه می دهد. در ارتباط با همین امر، مولفه های تاب آوری اقلیمی بر اساس دیدگاه پژوهشگران مختلف شامل ۵ بعد کالبدی ، اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی و نهادی است .