اولویت سنجی ابعاد شکوفایی شهری با تاکید بر حکمروایی و قانون گذاری (نمونه موردی : شهر مشهد)

شکوفایی شهری یکی از مفاهیم نوین با رویکردی جامع و یکپارچه برای ارتقاء رفاه جمعی و تحقق تمام آن خواسته هاست که شهرهای جهان را به سوی آینده بهتر هدایت می کند. شکوفایی تا سال ۲۰۱۶ شامل پنج بعد بهره وری ، کیفیت زندگی ، عدالت و شمول اجتماعی ، توسعه زیرساخت و پایداری زیست محیطی می شود، پس از آن سازمان ملل متحد بعد جدیدی به نام حکمروایی و قانون گذاری به آن افزود. هدف این پژوهش اولویت بندی ابعاد شکوفایی شهری با تاکید بر بعد حکمروایی و قانون گذاری در شهر مشهد می باشد، سپس به شناسایی ابعاد تاثیرگذار و اولویت بندی درجه شاخص های اثرگذار در این بعد پرداخته می شود. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و میدانی (تکمیل پرسشنامه توسط شهروندان و متخصصین و بازدید میدانی ) ، سپس اطلاعات با بهره گیری از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی در محیط نرم افزار (Smart PLS) و تحلیل سلسله مراتبی در محیط (AHP) مورد بررسی قرار گرفته ، برای بعد حکمروایی و قانون گذاری ۲ زیرمعیار مشارکت و ظرفیت نهادی در نظر گرفته شد که مشارکت به شاخص مشارکت مردم و افراد محلی در تصمیمات شهری و ظرفیت نهادی به دو شاخص میزان مشارکت نهادهای غیردولتی و نقش دولت بر تصمیم گیری و اداره زندگی روزمره مردم تقسیم می شود. بررسی نتایج نشان می دهد که بعد حکمروایی و قانونگذاری با امتیاز ۷۱/۱ و به ترتیب شاخص مشارکت با ۸۹۵.۰ و ظرفیت نهادی با امتیاز ۸۶۴.۰ بر شکوفایی شهر مشهد اثرگذارند.