تبیین شاخص های پدافند غیرعامل در برنامه ریزی شهری و مقایسه زوجی آنها با روش AHP در نواحی منطقه ۲۲ شهر تهران

موقعیت استرانژیک ایران در دنیا و به خصوص خاورمیانه ، پیشرفت های نظامی ایران، تحولات اساسی در روابط کشورهای منطقه و وقوع جنگ های اخیر همچون حمله نظامی شدید اسرائیل به فلسطین و فاجعه انسانی حاصل از آن سبب شدهاند تا موضوع دفاع از شهرها و شهروندان بیش از پیش نقش مهمتری در برنامه ریزی شهری یابد. هر کدام از شهرهای ایران با توجه به نقش های مختلف خود در معرض تهدیدات احتمالی هستند و در این میان شهر تهران با نقش سیاسی خود به عنوان پرجمعیت ترین و متراکم ترین شهر ایران در نیاز به دفاع از حیات خود و شهروندانش در اولویت برنامه ریزی می باشد. منطقه ۲۲ تهران از جدیدترین مناطق تهران بوده و از ابتدا با هدف تبدیل شدن به قطب گردشگری پایتخت تشکیل شد. این منطقه از دو جهت نسبت به سایر مناطق تهران بیشتر در معرض خطر حمله است ؛ اول به دلیل وجود کاربری های مختلف گردشگری و جاذب جمعیت و امکان رخ دادن تلفات انسانی بیشتر و دوم به دلیل وجود برخی کاربری های نظامی و امکان حمله به آن ها برای مقابله با قدرت نظامی کشور. در این پژوهش بعد از بررسی مبانی نظری مرتبط با پدافند غیرعامل با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی به استخراج شاخص و زیرشاخص های رویکرد پدافند غیرعامل در شهرسازی پرداخته و در ادامه اقدام به مقایسه زوجی آن ها با روش AHP و با استفاده از نرم افزار Expert Choice شده است ، سپس نواحی مختلف منطقه ۲۲ نیز با توجه به ساختار استخراج شده تحلیل و میزان تطابق آن ها در حال حاضر با این ساختار بررسی شده است . در نهایت پیشنهاداتی برای تطابق بیشتر شهرسازی منطقه مورد نظر با رویکرد پدافند غیرعامل ارائه شده است .