الگوی چهارباغ در معماری باغهای دوران صفوی

باغ ایرانی ، نوع منحصر به فردی از ترکیب معماری و عنا صر طبیعت ا ست که از زیباترین جلوه های ظاهر و معنا، برخاسته از اعتقادات ایرانیان، توصیفات بهشت برین ، شفابخشی و آسایش ذهنی را برای کاربران خود به ارمغان آورده است و موجبات خشنودی معنوی و مادی آنها را فراهم کرده است . باغسازی ایرانی تغییرات بسیاری را تجربه کرده، به خصوص در دوران صفوی که دوران طلایی باغسازی ایرانی محسوب می شود. پژوهش حا ضربه روش مروری و تو صیفی ، به الگوی چهارباغ به عنوان الگوی غالب در معماری باغهای ایرانی به ویژه دوران صفوی پرداخته ا ست . برا ساس نتایج ، ویژ گی های باغهای دوران صفوی با بهره گیری از نظام چهارگانه ، سلسله مراتب و نظم ، سادگی در عین انعطاف پذیری ، توجه و یژه به نظرگاه و موارد دیگر، می تواند الگویی برای ساخت بناهای مختلف معماری در دوران معاصر با شد و زمینه ی احیا و مداومت معماری باغهای ارزشمند ایرانی را مهیا کند.