سینمای مولف عباس کیارستمی تجلی فرهنگ و هنر ایرانی با رویکرد تاثیر گذاری بر فیلمسازان معاصر جهان

سینمای عباس کیارستمی تجلی هنر ایرانی در ۲۰ سال اخیر مورد توجه منتقدین سینمایی آکادمیک و ژورنالیستی قرارداشته است؛ بطوریکه شیوه مینی مالیستی و غیرمتعارف او در فیلمسازی مد نظر فیلمسازان جوان و حتی با تجربه قرار گرفتهاست.به همین دلیل برای علت یابی تاثیرات شیوه فیلمسازی او متاثر از فرهنگ ایرانی اشراقی بر سایر سینماگران باید به -بررسی آثار سینمایی این کارگردان مولف پرداخت،تا عناصر مولف مورد توجه فیلم های او شناسایی شود.کارنامه حرفه ای اینفیلمساز را میتوان در ۴ دوره ده ساله مورد توجه قرار داد: در دوره اول در دهه ۱۹۷۰ میلادی)دهه ۱۳۵۰ شمسی( که از آن باعنوان دوره تجربه گرایی ۱ میتوان یاد کرد؛ کیارستمی به ساختن فیلمهای کوتاه مستندداستانی در زمینه سینمای کودک ونوجوان برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان میپردازد.فیلم های نان و کوچه،دو را ه حل برای یک مساله،مسافر وفیلم بلند گزارش از مهمترین فیلمهای این دوره کاری او محسوب میشوند. در این دوره کیارستمی با سبک رئالیستی اش بهشدت متاثر از سینمای نئورئالیسم ایتالیا بود. دهه دوم کاری او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال های ۱۹۸۰میلادی) ۰۱۳۶ شمسی( شکل میگیرد، که از آن به عنوان دوره نوگرایی ۲ یاد می کنیم.خانه دوست کجاست؟،مشق شب و کلوزآپ سه فیلم مهم این دوره می باشند که از مهمترین کاربرد های نابازیگر در سینمای او محسوب میگردند. در این دورهکیارستمی سبک مستند داستان گو را مورد توجه قرار داد.اما دهه ۱۹۹۰ میلادی) ۱۳۷۰ شمسی(را میتوان دوره مولف گرایی ۳و تثبیت کیارستمی به عنوان یک فیلمساز جهانی قلمداد کرد؛جایی که آثار ارزشمندی چون زندگی و دیگر هیج،زیر درختانزیتون،طعم گیلاس و باد مارا خواهد برد در کارنامه سینمایی او موجب شهرت این فیلمساز می شود. کیارستمی در آثارمولفش یادآور سینمای ژان لوک گدار بود.کیارستمی در دهه ۱۳۸۰ شمسی که شروعی بر هزاره سوم میلادی است،بهتجربیاتی نوین در عرصه تکنولوژی دیجیتالی دست میابد که از این دوره با عنوان پسانو گرایی ۴ میتوان یاد کرد که در واقعشیوه جدیدی در عرصه فیلمسازی در تاریخ سینماست که منجر به حذف کارگردان در هنگام تولید و جابه جایی تماشاگر وپرده سینما و نوآوری های دیگر میگردد. ده و شیرین ۲ فیلم مهم کیارستمی در این دوره کاری او محسوب می شود. او دردوره پایانی کارش به فیلمسازی بیرون از ایران روی آورد که حاصلش فیلمهایی مانند کپی برابر اصل) ۲۰۱۰ ) و مثل یک عاشق( ۲۰۱۲ ) بود . در این مقاله سعی شده است با استناد به آرای بردول و بازن و سایر نظریه پردازان برخی از مهمترین ویژگیهای سینمای کیارستمی و فیلم های مهم کارنامه فیلمسازی او مورد بررسی قرار بگیرد.