بررسی تعامل بین شهرها و رودخانه های شهری برای دستیابی به توسعه پایدار

بسیاری از شهرها رودخانه هایی دارند که از میان آنها می گذرد و تعاملات بین آن پیچیده و دو طرفه است . به طور کلی ، شهرها در حال تغییر مورفولوژی رودخانه ها بوده و ظرفیت آن را برای حفظ تعادل اکوسیستمی کاهش داده است ، همچنین رواناب سطحی و آلودگی قابل توجهی را به رودخانه ها منتشر می کند. طغیان رودخانه در اثر بارشهای فصلی به شکل سیلاب جاری رشده و به شهر آسیب می زند. با این حال، مزایای بالقوهای نظیر فرصت های منظر شهری ایدهآل، احداث اماکن تفریحی با کیفیت ، افزایش ارزش زمین و توسعه اقتصادی در کریدورهای رودخانه ای نیز در نتیجه مدیریت مطلوب برای شهر و شهروندان قابل دستیابی است . مزایای مذکور می توانند سرمایه گذاری در رودخانه را توجیه و حمایت کنند و بازده پروژههای مرتبط را افزایش دهند. با این وجود، ایجاد ساختارهای مدیریتی مطلوب به دلیل پیچیدگی موضوعات و این واقعیت که همه سازمانهای درگیر دارای اهداف متعدد وگاها متناقضی هستند که بر اساس محدودیت ها و منابع آنها تدوین شده، چالش برانگیز است . اولویت های سازمانهایی مانند دولت ، نهادهای عمومی غیرانتفاهی نظیر شهرداری ها، سازمانها و سمن های حفاظت از محیط زیست ، شرکت های تجاری و گروههای شهروندی همیشه در یک راستا و منطبق بر اهداف یکدیگر نیست . در مطالعه پیش رو بررسی شاخص های موثر بر تعامل بین شهرها و رودخانه های جاری در آن برای دستیابی به توسعه پایدار مورد بررسی قرار می گیرد.