ارزیابی شدت بیابان‎زایی با استفاده از شاخص های طیفی منتج از تصاویر ماهواره ای مطالعه موردی: شهرستان بندر ماهشهر

بیابان زایی از عوامل تخریب اکوسیستم های طبیعی در مناطق خشک جهان به شمار می آید. شناخت مناطق در معرض بیابان زایی، جهت مبارزه با این پدیده اهمیت فراوانی دارد. سنجش از دور، ابزاری مهم در ارزیابی و پایش تخریب سرزمین و بیابان­زایی است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی شدت بیابان زایی در شهرستان بندر ماهشهر براساس شاخص های طیفی منتج از تصاویر ماهواره­ای است. ابتدا شاخص های NDVI، SAVI، RVI، TGSI و Albedo با کمک نرم افزار ENVI از تصویر OLI لندست ۸ منطقه استخراج شدند. سپس، برای ارزیابی رابطه همبستگی بین شاخص های طیفی از رگرسیون خطی استفاده شد و شدت بیابان زایی در منطقه طبقه بندی گردید. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین دو شاخص NDVI و Albedo برابر با ۸۳/۰-، بین دو شاخص SAVI و Albedo برابر با ۷۸/۰- و بین دو شاخص RVI و Albedo برابر با ۷۷/۰- بوده است. ضریب همبستگی بین دو شاخص TGSI و Albedo برابر ۸۶/۰ بوده است. همبستگی بیشتر بین دو شاخص TGSI و Albedo، بیانگر مناسب­تر بودن مدل Albedo-TGSI جهت ارزیابی شدت بیابان­زایی در منطقه است. نقشه بیابان زایی مدل Albedo-TGSI نشان داد که نواحی دارای شدت بیابان زایی کمتر، عمدتا در قسمت های شمالی و شرقی و نواحی دارای شدت بیابان زایی بیشتر، عمدتا در قسمت های جنوبی و جنوب غربی منطقه واقع شده اند.