پتانسیل آنتی اکسیدانی نانو اکسیدسریم سنتز شده از ماکروجلبک Sargassum ilicifolium و ستاره ی شکننده گونه Ophiocoma scolopendrina
محل انتشار: فصلنامه علوم و فنون دریایی، دوره: 23، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 18
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMST-23-1_001
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403
چکیده مقاله:
امروزه نانوتکنولوژی تقریبا در تمام حوزه های علمی و تکنیکی نفوذ کرده است. این مطالعه سنتز سبز نانوذرات اکسیدسریم با استفاده از عصاره های طبیعی دریایی ماکروجلبک Sargassum ilicifolium و ستاره شکننده scolopendrina Ophiocoma را مورد بررسی قرار داد. ترکیبات موجود در عصاره های دریایی می توانند به عنوان عوامل کاهنده و تثبیت کننده برای یونهای سریم عمل کنند. انتقال اکسیداسیون بین یونهایCe۳+ وCe۴+ به طور همزمان منجر به محصول نانوذرات های سریم اکساید می شود. پیک های مشخصه برای CeO۲ با طیف پراش اشعه ایکس به صفحات کریستالی (۱۱۱)، (۲۰۰)، (۲۲۰)، (۳۱۱) ، (۳۳۱)، (۴۲۰) و (۴۲۲) مربوط می شوند. در تصاویرSEM نانوذرات اکسیدسریم سنتز شده بهطور کلی شکل کروی با اندازه حدود ۱۰ تا ۱۲ نانومتر دارند، همچنین تجزیه و تحلیل FTIR حاکی از وجود قله های برجستهای بود که حضور این نانوذره را نشان داد. حالت های ظرفیتی متفاوت Ce۳+ وCe۴+ روی سطح نانوسریم بهعنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. نانوذره ی سنتز شده از جلبک در غلظت های ۱۰۰۰، ۵۰۰ و ۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر بین ۶۰-۶۵ درصد مهار رادیکال آزاد DPPH را نشان داد . بالاترین میزان احیاکنندگی ماکروجلبک S. ilicifolium در غلظت ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر که اختلاف معنی داری با نانو ذرات سنتز شده از عصاره جانوری موجود و غلظت های مختلف مورد آزمایش مشاهده گردید (۰۵/۰ .(P≤فعالیت ضدباکتریایی نشان داد که باکتری گرم منفی نسبت به باکتری گرم مثبت در برابر نانوذرات CeO۲ مقاوم تر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدیه امیری نژاد
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
نرگس امراللهی بیوکی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
مرتضی یوسف زادی
استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه قم، قم، ایران
آرش قادری
دانشیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :