بررسی مناطق آسیب پذیر اجتماعی( اعتیاد) با ارائه راهکارهای آن (مطالعه موردی شهرستان شیروان)

آسیب های اجتماعی از عوامل کند شدن چرخه توسعه و در مواردی عامل بازدارنده نیز محسوب می شود،تلاش در جهت اصلاح و پیشگیری به ویژه اعتیاد به معنای تلاش در جهت رفع موانع و یا پیامدهای عقب ماندگی است موفقیت مقابله با آسیبهای اجتماعی معرف موفقیت در امر توسعه جامعه است ، با هدف تعیین و شناسایی نقاط آسیب پذیر شیروان و عوامل موثر با آن انجام شده است.روش تحقیق در این مقاله ، توصیفی تحلیلی بوده که روش جمع آوری اطلاعات میدانی پیمایشی (مصاحبه و پرسشنامه) و کتابخانه ای بوده است با توجه به جمعیت ۲۴۳۵۳ خانواری شهر شیروان نمونه آماری با استفاده از فرمول آماری کوکران محاسبه و عدد ۲۵۰ نفر به دست آمده است و در نهایت پرسشنامه ها به صورت تصادفی بین ساکنان محلات مورد مطالعه توزیع و تکمیل شدند و از تعداد ۱۵مرکز ترک اعتیاد نیز پرسشنامه تکمیل شده است..نتایج بدست آمده نشان می دهد، میانگین بدست آمده در مورد تاثیر شناسایی و ساماندهی نقاط آسیب پذیر اجتماعی بر کاهش آسیب های اجتماعی بیشتر از متوسط است، لذا میتوان نتیجه گرفت که ساماندهی نقاط آسیب پذیر باعث کاهش آسیب های اجتماعی شده است همچنین نتایج حاصل از همبستگی بین نقاط آسیب پذیر اجتماعی و اعتیاد به مواد مخدر در این محلات نشان میدهد بین آنها رابطه معناداری وجود دارد میزان ضریب همبستگی ۰,۸۲۹ به دست آمده است و سطح معنی داری نیز ۰,۰۰۰ بدست آمده است و چون این مقدار از ۰٫۰۵ کمتر است لذا نشان دهنده معناداری همبستگی قوی و مثبت بین متغییرهاست .