استفاده از روش زمان پرواز برای بررسی میزان تحرک الکترون و حفره در سلول خورشیدی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 17

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IRDPT-1-1_001

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403

چکیده مقاله:

در این مقاله تحرک الکترون و حفره به عنوان عامل تاثیرگذار روی کارایی سلولهای خورشیدی مطالعه میشود. برای انتخاب لایههای مناسب در سلول خورشیدی باید به عوامل زیادی توجه کرد، یکی از این موارد میزان تحرک الکترون در لایه PTB انتقال دهنده الکترون و میزان تحرک حفره درلایه انتقال دهنده حفره است. ۷ ۱و ۲( دی تیوفن- ۲و ۶-دیل( : )پلی )) ۴و ۸ بیس() ۲-اتیل- هگزیل( اکسی( بنزو) ۳و ۴ ) ۶و ۶ (( PC۷۱BM ۲-اتیل هگزیل(کربونیل( تیونو ) ۳و ۴(تیوفنیدیل(( و ((- -۳ کلرو- ۲ ( فنیل ۷۱ کربن بوتیریک اسید متیل استر(از جمله موادی هستند که در سلولهای خورشیدی پلیمری بسیار استفاده میشوند، از این رو، این دو ماده برای بررسی انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

تحرک الکترون سلول های خورشیدی حفره زمان پرواز انتقال دهنده الکترون