جایگاه مفهوم دکترین «مسئولیت حمایت» دراصول و مبانی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر حقوق اداری

«مسئولیت حمایت» قاعده ای است نو ظهور که در آغاز قرن بیست و یکم در پی تحولات مفاهیمی چون حاکمیت، اصل عدم مداخله و مداخله ی بشردوستانه ایجاد شد و به موجب آن، مسئولیت اصلی حمایت از افراد غیر نظامی در قبال نسل کشی، جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و پاک سازی نژادی(قومی) بر عهده ی دولت هاست. درصورت ناتوانی دولت، مسئولیت حمایت به جامعه ی بین المللی منتقل می گردد. هدف در این پژوهش که مبتنی بر یک روش توصیفی - تحلیلی می باشد، آن است تا با طرح این پرسش که جایگاه مفهوم دکترین«مسئولیت حمایت» در مبانی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟ در این پژوهش از منظر تغییر گفتمان مفهوم «مداخله ی بشردوستانه» به «مسئولیت حمایت» در حقوق بین الملل، ابتدا مشروعیت دکترین «مسئولیت حمایت» را ارزیابی کرده، سپس به جایگاه آن در اصول و مبانی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران می پردازیم. فرضیه ی مقاله پیش رو این است که، حمایت از انسان های تحت ستم در اقصی نقاط جهان، از آرمان های انقلاب اسلامی است که با مبانی نظری دکترین «مسئولیت حمایت» همسو می باشد. همچنین اصل حمایت، دارای بعد داخلی است که بر اساس آن حمایت از مردم در جنبه های مختلف، از تکالیف دولت به شمار می رود و بر این اساس این بعد در حقوق اداری نیز قابل توجه است. نتایج این پژوهش نشان می دهد، کاربست اصل حمایت در بعد داخلی و بین المللی با توجه به قانون اساسی به عنوان عالی ترین سند حقوقی کشور از تکالیف دولت جمهوری اسلامی ایران به شمار می-رود.