نقش حقوق بین الملل فضا در استفاده از فناوری های فضایی برای مقابله با بحران بیماری های واگیردار- کووید ۱۹

بیماری های واگیردار و بالاخص کووید ۱۹ در سال های اخیر به سرعت در سرتاسر جهان شیوع پیدا نموده است و به طورجدی آسیب های جانی، مالی، اقتصادی و ... به کشورها وارد کرده است. فناوری های فضایی مانند سایر فناوری های نوین توانسته عامل مهمی در برخورد با این بیماری و ارائه خدمات به مردم باشد. لکن با بهره برداری از این فناوری ها برخی مسائل حقوقی مطرح می شود. در اختیار گذاشتن خدمات و اطلاعات حاصل از فناوری های فضایی بدون تبعیض بین همه کشورها و دردسترس بودن آنها عامل مهمی در توسعه همکاری های بین المللی فضایی برای مهار این بیماری ها خواهد بود. آیا حقوق فضایی موجود بستر لازم برای استفاده از فناوری های فضایی برای مقابله با این بیماری ها و توسعه این همکاری ها را فراهم می نماید؟ همچنین چه نوع تمهیدات حقوقی برای بهتر شدن دسترسی به این اطلاعات برای همه در شرایط بحران و حمایت از حریم خصوصی افراد باتوجه به توزیع اطلاعات آنها در آینده لازم است؟ جامعه بین الملل فضایی باید مقررات و دستورالعمل های جدیدی را به منظور نظارت بر انتقال داده ها و نحوه همکاری های بین المللی کشورها تدوین نماید. از این رهگذر اولا همکاری بین المللی در زمینه انتقال اطلاعات فضایی برای همه کشورها تسهیل گردد و ثانیا مانع از نقض حریم خصوصی افراد گردد. این مقاله ضمن بررسی برخی اصول حقوق بین الملل فضایی موجود که استفاده از فناوری های فضایی را برای مقابله با بیماری های واگیردار مهیا می کند به مسائل و راه حل های حقوقی فراروی این بهره برداری می پردازد.