اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب هیجانی و ابعاد خستگی روانی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن پیشرونده سیستم اعصاب مرکزی است و از علائم نشانه های آن خستگی و کاهش ظرفیت عملکردی می باشد. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب هیجانی و ابعاد خستگی روانی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس ازمون بود. آزمودنی ها با دامنه سنی ۴۰-۲۰ سال و با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS) یک تا چهار و هدفمندانه و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های تجربی و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های اجتناب هیجانی کندی (۲۰۱۵) و خستگی شناختی فیسگ (۱۹۹۴) پاسخ دادند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به صورت هفته ای یکبار به مدت ۵/۱ ساعت دریافت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب هیجانی و خستگی شناختی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس موثر است (۰۰۱/۰≥P).نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش می توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای کاهش اجتناب هیجانی و علائم خستگی (جسمانی، شناختی و اجتماعی) زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس در مراکز درمانی استفاده نمود.