نظام نیمه آزادی و آزادی مشروط در حقوق ایران

نظام نیمه آزادی در شمار نهادهایی است که در راستای تقلیل آثار زیانبار مجازات حبس و تسهیل بازگشت موثر محکوم به آغوش جامعه پس از تحمل محکومیت، فرصت فعالیت های اجتماعی محکومان را در خارج از زندان فراهم می سازد. ظام نیمه آزادی از نوآوری های قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ است که به پیروی از دگرگونی های علوم جنایی در کشورهای غربی و در پاسخ به کاستی های مجازات حبس به نظام کیفری کشورمان راه یافته است. در این نهاد کیفری، فرد محکوم اوقاتی از محکومیت خود را با هدف شتاب بخشی به روندهای بازپروری و اصلاح و نیز کاستن از پیامدهای ناگوار تحمل مجازات حبس، در خارج از محیط آسیب زای زندان سپری می کند. این نهاد کیفری همانند دیگر نهادهای کیفری هرچند سودمند وارداتی، با وجود همه پیامدهای سازنده خود با چالش هایی همراه است. همچنین نهاد آزادی مشروط در کنار تعلیق اجرای مجازات از موارد تعویق اجرای مجازات است،نهادی که به موجب آن محکوم علیه می تواند چنان چه در دوران آزادی مشروط به اعتماد دستگاه قضایی پاسخ مثبت دهد، به صورت قطعی آزاد شود. نهادی که علاوه بر تاکید بر اصلاح مجرم، موجب کاهش آمار زندانیان شده و معایبی که مجازات حبس دارد را در صورت قطعیت کاهش می دهد. در این پژوهش مبانی نظام آزادی مشروط و نظام نیمه آزادی مورد بررسی قرار گرفته و اصول و شرایط هر یک تعریف شده است. در نهایت این دو نظام مورد مقایسه قرار گرفته اند.