بررسی روانشناسی اهمیت شادکامی و امید به زندگی در میان دانش آموزان

مدارس علاوه بر اینکه مکانی هستند که دانش آموزان مهارت های علمی را کسب می کنند همچنین محیط هایی اجتماعی هستند که کودکان می توانند توانایی های اجتماعی و احساسی خود را نیز در آن رشد و پرورش دهند. مدرسه به عنوان یک نهاد می تواند با به وجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هرچه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن به وجود آید خود به خود بر جامعه تا ثیرگذار خواهد بود. شادی در بسیاری از مدارس ایران امری گمشده و نامحسوس است این امر برای همه ی کسانی که به نوعی در مدار فعالیت دارند قابل درک است. این حقیقت تلخ در کشوری به چشم می خورد که مردمانش در سرتاسر گیتی به نوع دوستی و خوش مشربی شهره اند آمار ها نشان می دهد که نرخ شادی در مدارس ما از حد طبیعی بسیار پایین تر است. علت عمده ی آن را باید در ساختارهای موجود در سیستم آموزش و پرورش جست و جو کرد. این مساله برای دانش آموزان و نظام آموزشی کشور نگران کننده است. این در حالی است که عدم تامین فضای شاد و مفرح برای دانش آموزان نمی تواند حضور آنان را در آن محیط تضمین نماید به عبارتی فراگیری در در محیطی که عاری از هرگونه محرک های مفرح محیطی و روانی باشد برای دانش آموزان بسیار سخت خواهد بود. این در حالی است که بیان شده انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند مسئولیت پذیرند هدفمند هستند دید مثبت به زندگی دارند آینده نگر وا می دارند و در مقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی نشینند.