بررسی نقش آموزش و پرورش در فرایند اجتماعی شدن دانش آموزان

آموزش و پرورش، اصولا موضوع یا پدیده ای اجتماعی است و مدارس و معلمان به عنوان مهم ترین کار گزاران این نهاد در همه دوران ها و در تمامی جوامع، با توجه به اهداف آن سعی داشته اند تا شخصیت دانش آموزان را متناسب با نیازهای جامعه و برای عضویت در جامعه و ایفای نقش در آن آماده سازند. شاید این تصور در میان عوام رایج باشد که کار آموزش و پرورش فقط انتقال دانش است، اما واقعیت خلاف این تصور است. آموزش و پرورش به عنوان رابط بین خانواده و جامعه همواره این دو را به یکدیگر نزدیک تر می کند و اصولا اگر در جامعه ای آموزش و پرورش با زندگی اجتماعی پیوند نداشته باشد، اعتبار و اهمیت خود را از دست می دهد. کودک انسان در لحظه تولد تنها یک ارگانیسم است و این یه فرایند تاثیرپذیری از بزرگسالان است که از طریق القای مجموعه ای از ارزش های اجتماعی و هنجارهای او را به یک انسان اجتماعی، که قادر به ایفای نقش های اجتماعی است، مبدل سازد و درست به همین دلیل است که یکی از کارکردهای مهم نهاد آموزش و پرورش، اجتماعی کردن دانش آموزان است. مدارس و معلمان امروز از لحاظ تغییر افراد نقشی مهم بر عهده دارند و از لحاظ انتقال دانش و مهارت های فنی به عامل نخستین جامعه پذیری مبدل شده اند.