اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی در بین دانش آموزان (آسیب ها و درمان)

جهان امروز به واسطه ظهور رسانه دیجیتالی، ابزارهای هوشمندی را در اختیار دارد که به انسان اجازه می دهد خوب یا بد دست به کارهایی بزند که هرگز در گذشته نه به این اندازه و نه به این سادگی برایش ممکن و میسر بوده است. همین سهولت و راحتی می تواند منشا اعتیاد به فضای مجازی باشد؛ جایی که انسان نتواند اراده و اختیار خود را کنترل و مدیریت کند و به هر آنچه که می بیند، چنگ بزند. بدیهی است که اعتیاد به فضای مجازی برای همه اتفاق نمی افتد، دقیقا همانطور که اعتیاد به مواد مخدر دامان کسانی را می گیرد که اراده ضعیف دارند و افسار زندگی خود را از دست می دهند. هر کسی با هر شرایطی اگر اصول و قوانین استفاده از فضای مجازی و امکانات اینترنتی را نداند و به آنها بی توجه باشد، به این فضا معتاد خواهد شد. سرگرم شدن در فضای مجازی، ارتباط با دیگران در اقصا نقاط جهان به صورت نوشتاری، صوتی و تصویری، به اشتراک گذاری احساسات روزانه، دریافت خبر و اطلاعات مربوط به کل کشور و جهان، بازاریابی و کسب درآمد و. . . از جمله امکاناتی است که فضای مجازی در اختیار بشر قرار داده است؛ اما اینکه چه مقدار و به چه صورتی از این امکانات استفاده شود، تعیین می کند که فرد به فضای مجازی اعتیاد پیدا کرده است یا خیر. بنابراین اعتیاد به فضای مجازی می تواند از رده سنی دو، سه سال آغاز شود و تا بزرگسالی قابل تعمیم باشد. بدیهی است که اعتیاد و وابستگی یک کودک دو، سه ساله به فضای مجازی یک فاجعه بزرگ است که تنها در نتیجه بی توجهی والدین او اتفاق می افتد. ضرر و آسیب اعتیاد به فضای مجازی برای کودکان در مقایسه با بزرگسالان به مراتب می تواند بیشتر و تاثیرگذارتر و طولانی مدت تر باشد. روش غالب در این مقاله روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای می باشد که با استفاده از ابزار فیش برداری و مراجعه به پایگاه های علمی، مقالات و کتب مختلف اقدام به جمع آوری اطلاعات لازم شده است.