تاثیر قصه گویی و قصه درمانی در بهبود اختلالات رفتاری و افزایش مهارت های ارتباطی در دانش آموزان

هدف از مقاله حاضر تاثیر قصه گویی و قصه درمانی در بهبود اختلالات رفتاری و افزایش مهارت های ارتباطی در دانش آموزان می باشد. روش تحقیق در این مقاله روش توصیفی-کتابخانه ای و استفاده از ابزار فیش برداری و مراجعه به پایگاه های علمی و منابع دست اول و مقالات و کتاب ها می باشد. یکی از روش هایی که در افزایش سازگاری اجتماعی و مهارت های کلامی موثر می باشد روش قصه خوانی است. قصه خوانی یکی از بهترین روش ها برای ورود به دنیای کودکان است که به آنها می آموزد چگونه با مشکلات، خلاقانه برخورد و آن را حل کنند. قصه نوعی روایت خواندنی یا شنیدنی است که در آن چگونگی روند تعامل و کنش مندی یک شخصیت با موضوعی بر اساس هدف، تحلیل، دیدگاه و نتیجه ی مورد نظر نویسنده یا قصه گو بیان می شود. قصه ها به کودکان می گویند در این جهان چگونه باشند و به آنها این فرصت را می دهد تا دیدگاه خود را نسبت به واقعیت تغییر دهند و بستری برای کاهش ناامیدی می باشد و در نتیجه کودکان می توانند به صورت فرافکنانه بر پریشانی های هیجانی خود کار کنند. در واقع، قصه خوانی با بیدارکردن نیروهای درونی کودک، بطور غیرمستقیم او را از موانع، تضادها و نیز امکانات و استعدادهایش آگاه می کند و وی را به تفکر، تعمق و جستجو وا می دارد و از این رو در درمان و بهبود بسیاری از اختلالات رفتاری و افزایش مهارت کلامی موثر می باشد.