‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬بررسی برنامه های آموزشی مبتنی بر طوفان فکری در مدارس

طوفان فکری (بارش مغزی) تکنیکی آموزشی است که برای تحریک خلاقیت، ایده پردازی و حل مسئله به کار می رود. این روش در دهه ۱۹۵۰ توسط الکس اس. آزبورن توسعه یافت و از آن زمان تاکنون به طور گسترده ای در محیط های آموزشی و حرفه ای مورد استفاده قرار گرفته است. برنامه های آموزشی مبتنی بر طوفان فکری از این تکنیک به عنوان عنصر اصلی تدریس استفاده می کنند. هدف این برنامه ها ایجاد فضایی یادگیری فعال و مشارکتی است که در آن دانش آموزان تشویق می شوند تا آزادانه فکر کنند، ایده های خود را به اشتراک بگذارند و با یکدیگر همکاری کنند. با توجه به فواید و چالش های برنامه های آموزشی مبتنی بر طوفان فکری، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است. این تحقیقات باید به بررسی اثربخشی این برنامه ها در بهبود یادگیری دانش آموزان، شناسایی بهترین روش ها برای اجرای آنها و غلبه بر چالش های موجود بپردازند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد برنامه های آموزشی مبتنی بر طوفان فکری پتانسیل بالایی برای ارتقای خلاقیت، تفکر انتقادی، حل مسئله، مشارکت و کار گروهی دانش آموزان دارند. با این حال، برای اجرای موثر این برنامه ها، معلمان باید به چالش های موجود توجه کرده و از روش های تدریس مناسب استفاده کنند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می تواند به معلمان در توسعه و اجرای برنامه های آموزشی مبتنی بر طوفان فکری که به طور موثری به نیازهای دانش آموزان پاسخ می دهد، کمک کند.