حریم خصوصی در حقوق ایران

حریم خصوصی،بخشی از حیات شخصی و خانوادگی انسان محسوب می شود که جدا از عرصه عمومی اجتماعی و رسمی است. لذا اساس آن،مبتنی بر حمایت از آزادی و استقلال فردی،حمایت از آبرو و حیثیت افراد و حمایت از نیازهای فطری انسان به مسائل شخصی و خصوصی است. حریم خصوصی،نه تنها از آزادی و استقلال افراد در برابر هم نوعان خود و رسانه ها حمایت می کند،بلکه وسیله ای است برای دفاع از آزادی و امنیت فردی دربرابر دولت.بنابراین،حریم خصوصی با آزادی و استقلال انسان و حق تعیین سرنوشت خود و در یک کلام،با دفاع از کرامت انسانی،ارتباط تنگاتنگی دارد. در نظام حقوقی ایران،حریم خصوصی به صورت مشخص،حمایت نشده است.حقوق و آزادی هایی که تحت عنوان((حریم خصوصی))حمایت می شوند،به طور ضمنی و در بطن سایر قواعد حقوقی ایران،مورد حمایت قرار گرفته اند.