اثربخشی برنامه ذهن آگاهی کودک محور بر گوشه گیری و خودپنداره کودکان ۷ تا ۱۲ ساله

این پژوهش با هدف اثربخشی برنامه ذهن آگاهی کودک محور بر گوشه گیری و خودپنداره کودکان ۷ تا ۱۲ ساله انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر ۷ تا ۱۲ ساله مدرسه دخترانه شهرستان دلفان در سال ۱۴۰۲ بود، که از بین آن ها با روش در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه مساوی ۱۵ نفری گمارش شدند. جهت گردآوری داده ها از مقیاس گوشه گیری (شهیم، ۱۳۷۵) و خودپنداره پیرس و هاریس (۱۹۶۳) استفاده شد. برای آزمودنی های گروه آزمایش ۱۰ جلسه برنامه ذهن آگاهی کودک محور به صورت جلسات هفتگی ۱ ساعته برگزار شد اما برای آزمودنی های گروه کنترل این برنامه اجرا نشد. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها نشان داد که پس از انجام برنامه ذهن آگاهی کودک محور به ترتیب بین میانگین نمره کل گوشه گیری (P<۰/۰۵ ،F=۲۳/۷۵۰ و Eta=۰/۶۱) و خودپنداره (P<۰/۰۵ ،F=۳۱/۱۵۶ و Eta=۰/۵۹) و ابعاد آن در آزمودنی های دو گروه از مرحله پیش آزمون به پس آزمون تفاوت آماری معناداری وجود دارد (P<۰/۰۵). نتایج نشان دهنده اهمیت روش ذهن آگاهی کودک محور بر بهبود وضعیت روانی و اجتماعی کودکان بود. لذا می توان از این شیوە مداخلاتی در کنار سایر مداخلات روان درمانی به منظور افزایش سطح سلامت روان شناختی و کاهش آسیب پذیری در قشر کودکان استفاده های لازم را برد.