مسئولیت اصلی دولت و حکومت اسلامی از دیدگبه نهج البلاغه

هدف این پژوهش وظایف اصلی دولت و حکومت اسلامی از منظر نهج البلاغه است. روش انجام این پژوهش، کیفی و با رویکرد استقرایی است. به منظور استخراج مطالب از فن تحلیل مضمون استفاده شد. منابع بررسی شده خطبه ها و نامه های حضرت علی مرتبط با دولت مداری و سیاستمداری در نهج البلاغه است. یافته های پژوهش نشان می دهد الگوی دولت علوی مبتنی بر آموزه های نهج البلاغه نیازمند الزامات چهارگانه است. در سطح وظایف حکومتی و دولتی خود مدارانه، جهت گیری حکومتی و دولتی با تاکید بر زمام داری فردی، جهت گیری حکومتی و دولتی با تاکید بر زمام داری جمعی برای حکومت و دولت تبیین و مهیا می شود و الگو دهی به وظایف حکومتی- دولتی را مهیا می نماید. در سطح وظایف حکومتی و دولتی مردم مدارانه، جهت گیری حکومتی و دولتی با تاکید بر مردم سالاری فردی- اجتماعی تبیین و مهیا می گردد که وظایف نسبت به مردم بیان می گردد. در سطح وظایف حکومتی و دولتی عدالت مدارانه، جهت گیری حکومتی و دولتی با تاکید بر رویکرد عدالت محوری فردی و جهت گیری حکومتی و دولتی با تاکید بر عدالت محوری جمعی بیان شده و به صورت فردی و جمع در ساختار حکومتی- دولتی تبیین می گردد و در آخرین سطح وظایف حکومتی و دولتی قانون مدارانه بیان می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد، دولت های اسلامی باید وظایف اداری حکومتی، وظایف اداری دولتی را در قالب وظایف دولتی- حکومتی با تکیه بر مفاهیم اصیل حکومت داری بر اساس مفاهیم اصیل حکومت داری و دولت داری در نهج البلاغه جست و جو نمایند.