بررسی رابطه نشخوارفکری و خودکنترلی با سرمایه روانشناختی در دانشجویان

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه نشخوار فکری و خودکنترلی با سرمایه روانشناختی در دانشجویان خانم موسسه آموزش عالی خراسان مشهد بود. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان خانم موسسه آموزش عالی خراسان مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۳ بود که تعداد ۸۰ نفر به عنوان نمونه آماری به روش غیر تصادفی در دسترس برای این پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه های خودکنترلی گراسمیک و همکاران(۱۹۹۳)، مقیاس نشخوار فکری نالن هوکسما و مارو(۱۹۹۱) و سرمایه روانشناختی لوتانز وهمکاران(۲۰۰۷) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشانگر وجود رابطه معکوس ومعنادار بین نشخوار فکری با سرمایه روانشناختی(p<۰/۰۱ r=-۰/۳۷) و همچنین رابطه ی مثبت و معنادار بین خودکنترلی با سرمایه روانشناختی (p<۰/۰۵ r= ۰/۲۳) بود، اما بین نشخوار فکری و خودکنترلی رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بر اساس ضرایب رگرسیون چند متغیری، مدل مورد استفاده ما توانسته است ۱۷ درصد از واریانس سرمایه روانشناختی را به صورت معنادار پیش بینی کند، همچنین متغیر نشخوار فکری پیش بینی کننده معناداری(p<۰/۰۵ %۳۴) برای متغیر سرمایه روان شناختی بوده است ، اما متغیر خودکنترلی قدرت پیش بینی سرمایه روانشناختی را نداشت. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود جهت افزایش سطح سرمایه روانشناختی و خودکنترلی دانشجویان و همچنین کاهش نشخوار فکری در آنان ، کارگاه های آموزشی در این زمینه برای دانشجویان برگزار گردد.