مقایسه باور به دنیای عادلانه و خودکارآمدی و هراس اجتماعی در افراد مبتلا به صرع و افراد غیرمصروع

هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت میان باور به دنیای عادلانه، هراس اجتماعی و خودکارآمدی در افراد دارای صرع و غیر مصروع بود. پژوهش حاضر از دسته پژوهش های توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است، جامعه آماری این پژوهش را تمامی بیماران مراجعه کننده به کلینیک داخلی مغز و اعصاب بیمارستان رضوی مشهد تشکیل دادند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰ نفر بیمار دارای صرع برای گروه مصروع و ۲۰ نفر از همراهان بیماران از طریق همتاسازی با گروه افراد دارای صرع بعنوان گروه افراد غیر مصروع انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های این پژوهش شامل سه پرسشنامه خودکارآمدی، پرسشنامه باور به زندگی عادلانه و پرسشنامه هراس اجتماعی بود. که با کمک آمار توصیفی (شامل میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چند متغیری) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج بدست آمده بطور کلی نشان داد که میان باور به دنیای عادلانه، هراس اجتماعی و خودکارآمدی افراد دارای صرع را افراد غیر مصروع تفاوت معناداری وجود دارد به گونه ای که باور به دنیای عادلانه در گروه افراد غیر مصروع بیشتر از افراد مصروع بود ولی هراس اجتماعی و خودکارامدی گروه افراد مبتلا به صرع بالاتر از افراد غیر مصروع بود. بر اساس این یافته می توان نتیجه گرفت که افراد مصروع بعلت مشکلات ناشی از اختلالشان دچار مشکلات بیشتری نسبت به افراد غیر مصروع هستند و نیاز است بر خودکارآمدی و کنترل هراس های انها تمریناتی صورت پذیرد، همچنین ایجاد حوزه های حمایتی اجتماعی، تقویت مهارت های ارتباطی و ترویج احساس پذیرش در جامعه می تواند بهبود در این متغیرها را تسهیل کند و به افراد مصروع کمک کند تا با چالش ها بهتر مقابله کنند و زندگی شان را مثبت تر سازند.