اقلیم دیرینه نهشته های تریاس بالایی در چاه اکتشافی ۹۵۴ در محدوده اکتشافی پروده ۴، براساس گیاهان والد میوسپورها و اکوگروههای اسپورومورفی

پالینومورفهای متنوعی شامل میوسپورها، سیست داینوفلاژله ها، پوسته داخلی فرامینیفرها، آکریتارکها و اسپورهای قارچ با حفظ شدگی متوسط تا خوب در نهشته های سازند نایبند (عضو قدیر) در چاه اکتشافی شماره ۹۵۴ در شرق ایران مرکزی (جنوب طبس ) وجود دارند. رسوبات مورد مطالعه حاوی ۳۸ گونه اسپور (متعلق به ۲۲ جنس ) و ۲۶ گونه پولن (متعلق به ۱۹ جنس ) می باشند. با شناسایی گیاهان والد میوسپورها مشخص شد که به ترتیب فراوانی ، سرخس ها (۴۴%)، سیکادوفیتا (۳۴%)، مخروطیان (۹%)، لیکوفیتا (۸%)، پتریدواسپرموفیت ها (۲%)، ژینکوفیت ها (۲%) و بریوفیتا (۱%) پوشش گیاهی اطراف محیط تشکیل نهشته های مورد مطالعه را تشکیل می دادند. فراوانی چشمگیر اسپورهای منتسب به سرخس ها (Dictyophyllidites, Kyrtomisporis) و پولن های منتسب به سیکادالها (Ovalipollis, Ricciisporites) در مجموعه پالینوفلورای مورد مطالعه ، حکایت از غلبه آب و هوای گرم تا نیمه گرم با رطوبت بالا دارد. همچنین جهت بازسازی آب و هوای دیرینه ، فراوانی نسبی چهار گروه اصلی گیاهی (رطوبت دوست ، خشکی دوست ، گرما دوست ، سرما دوست ) محاسبه و مطالعه اقلیم دیرینه به واسطه الگوی فراوانی نسبی پالینومورفهای drier/wetter وwarmer/cooler تعیین گردید. مطالعه اقلیم دیرینه با استفاده از مدل اکوگروههای اسپورومورفی نشان از نسبت بالای اسپورومورفهای warmer/cooler و نسبت پایین اسپورومورفهای drier/wetter دارد که تاییدی دیگر بر آب و هوای گرم تا نیمه گرم و مرطوب می باشد.