بررسی خطر روانگرایی خاک در شرق میاندوآب

امروزه به دلیل ساخت و ساز و توسعه شهری ، مناطقی از اطراف شهرهای قدیمی در حال صنعتی سازی وگسترش می باشند، بر این اساس بررسی مخاطرات ژئوتکنیکی امری مهم می باشد. شهر میاندوآب یکی از شهرهای شمال غربی در آذربایجان غربی و کنار رودخانه زرینه رود واقع شده است . بخش شرقی این شهر با ساخته شدن کارخانجات و اماکن مهم دیگری همچون بیمارستان در حال توسعه به دلیل زلزله خیز بودن شمالغرب ایران، بررسی مخاطرات احتمالی حاصل از زلزله مانند روانگرایی که خسارت ناشی ازآن بسیار زیان بار می باشد، امری ضروری است . بررسی ها نشان داد که لایه های خاک ریزدانه با طبقه بندی CL و لایه های ماسه ای با طبقه بندی SM در منطقه قابل مشاهده هستند. لایه های سنگی از جنس مارن و سیلتستون در عمق های بالای ۳۰ متر شناسایی شدهاند. جریان آب زیرزمینی در منطقه شرق میاندوآب از جنوب به سمت شمال غرب است . با استفاده از اطلاعات ژئوتکنیکی و لاگهای گمانه ها، پتانسیل روانگرایی خاک بررسی شده است . بر اساس آئین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد ۲۸۰۰) منطقه میاندوآب در پهنه با خطر نسبی متوسط واقع شده و شتاب مبنای طرح g ۲۵/۰ می باشد. اطلاعات ژئوتکنیکی در شرق میاندوآب پروفیل تهیه شد و تحلیل روانگرایی با روش Iwasaki بر روی این پروفیل ها انجام شده و نقشه های پهنه بندی خطر روانگرایی با GIS تهیه شده است . بخش های مرکزی در شرق میاندوآب دارای خطر روانگرایی (PL ) نزدیک به ۵ است که نشانگر خطر روانگرایی متوسط است . در بخش های شمالی و جنوبی شرق میاندوآب به دلیل وجود خاک مناسب از نظر مقاومت و بالا بودن سطح آب زیرزمینی ، احتمال روانگرایی پایین است . البته در زلزله های قوی و شتابهای بالا به عنوان مثال شتاب g۳۰/۰ احتمال وقوع روانگرایی دارد. به طور کلی با شتاب زلزله g۲۵/۰ در نقاط مرکزی محدوه مورد مطالعه ، خاک قابلیت روانگرایی قرار دارد و در زلزله های با بزرگی بیش از ۷ با خطر روانگرایی جدی مواجه هستیم .