آنالیز حساسیت ضریب زبری آبراهه های طبیعی در مدل عددی HEC-RAS (مطالعه موردی: رودخانه کشکان)

در مسائل مهندسی رودخانه، تغییرات ضریب زبری مانینگ در طول آبراهه های طبیعی اثر قابل توجه ای بر سرعت جریان و میزان گسترش آب درحین وقوع سیلاب دارد. لذا در این تحقیق به اثر کاهش و افزایش ضریب زبری مانینگ بر پارامترهای هیدرولیکی جریان برای سیلاب با دورهبازگشت های مختلف در طول بازهای از رودخانه کشکان پرداخته شده است. جهت مدلسازی مقطع رودخانه از مدل یک بعدی HEC-RASتحت شرایط اولیه و مرزی مشابه برای ضریب زبری های متفاوت استفاده شد. نتایج نشان میدهد که مقدار عدد فرود جریان در مقابل تغییراتضریب زبری مانینگ حساسیت بالاتری داشته و به تبع آن سرعت جریان نیز در اولویت بعدی قرار می گیرد. پارامترهای عمق جریان و عرض سطحآزاد در برابر کاهش و افزایش ضریب زبری تغییرات کمتری داشتهاند. همچنین، کاربری نامناسب اراضی حاشیه رودخانه و پیشروی بی رویهکشاورزان به داخل سیلابدشت ها منجر به افزایش عمق جریان و در نتیجه گسترش پهنه سیلابی می گردد.