مدلسازی عوامل تاثیرگذار و تعاملات بین آنها بر مدیریت آبیاری در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

بحران آب در بسیاری از کشورهای دنیا و به ویژه در ایران تبعات بسیاری به همراه داشته است. خشکی و نابودی تالاب ها و رودخانه ها بیانگر وضعیتنابسامان ایران از لحاظ منابع آبی می باشد. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران است که به دلیل مشکلات اقلیمی و انسانی، رو به زوالاست. ضعف در مدیریت منابع آب ناشی از عوامل انسانی نیز تاثیر به سزایی در بحران به وجود آمده کنونی دریاچه ارومیه دارد. برای مدیریت بهترمنابع آب حوضه دریاچه ارومیه بایستی علاوه بر ارزشهای اقتصادی و مسائل اجتماعی، روابط بین کاربران نیز در نظر گرفته شود. در همین راستا، درپژوهش حاضر مدلی بر مبنای شبیهسازی تعاملات اجتماعی (ABM) برای مدلسازی و بررسی دلایل و عوامل تاثیرگذار و ارتباط این عوامل برعدم استفاده از فناوری در بهینه سازی مدیریت آبیاری در دشت میاندوآب واقع در جنوب شرقی دریاچه ارومیه ارائه شد. نتایج نشان داد شاخص هایعدم قطعیت، سیاست تسهیلات دولتی و نظارت و آموزش دولت با مقدار p-value=۰.۰ در سطح اطمینان ۹۵ %، موثرترین پارامترها بر میزان تمایلو مشارکت عامل کشاورز در استفاده از فناوری در بهینه سازی مدیریت آبیاری می باشند.