ارزیابی شاخص های مورفولوژیک پاسخ به تنش خشکی در دو گونه اسطوخودوس به پیش تیمار با ترکیبات پاکلوبوترازول، کیتوزان و نانو سیلیکون

این مطالعه به منظور بررسی پاسخ های رشدی دو گونه مهم اسطوخودوس (انگلیسی و فرانسوی) تحت شرایط تنش خشکی وپرایمینگ بذر انجام شد. فاکتور اول سطوح مختلف پتانسیل ماتریک ناشی از کاربرد پلی اتیلن گلایکول (در چهار سطح صفر به عنوانشاهد، ۲-، ۴- و ۶- بار)، فاکتور دوم پیش تیمار بذر در چهار سطح عدم پرایمینگ (به عنوان شاهد)، استفاده از نانو سیلیکون، کیتوزان و پاکلوبوترازول و فاکتور سوم نوع رقم (انگلیسی و فرانسوی) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از اثر منفی تنشخشکی بر شاخص های طول ریشه چه، طول ساقه چه و شاخص وزنی، طولی گیاهچه وزن خشک بود. پرایمینگ بذر این شاخص هایرشدی را هر دو گونه بهبود بخشید. شاخص طولی بنیه بذر در پرایمینگ گونه انگلیسی با پاکلوبوترازول تحت شرایط بدون تنشخشکی در مقایسه با تیمار شاهد، ۶ / ۳۵ درصد میانگین بالاتری داشت. به طور کلی تنش خشکی منجر به کاهش پارامترهای رشدیگیاهچه در هر دو گونه اسطوخودوس شد، ولی پرایمینگ بذر (به خصوص با پاکلوبوترازول) ضمن بهبود رشد گیاهچه منجر به ایجادنوعی تحمل به تنش در گیاهچه اسطوخودوس شد.