ارزیابی شاخص های فیتوشیمیایی پاسخ به تنش خشکی در دو گونه اسطوخودوس به پیش تیمار با ترکیبات پاکلوبوترازول، کیتوزان و نانو ذرات سیلیس

به منظور بررسی پاسخ های فیتوشیمیایی دو گونه مهم اسطوخودوس (انگلیسیی و فرانسوی) تحت شرایط تنش خشکی وپرایمینگ بذر در سال ۱۴۰۱ در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد مورد اجرا قرار گرفت.فاکتور اول سطوح مختلف پتانسیل ماتریک ناشی از کاربرد پلی اتیلن گلایکول ۶۰۰۰ در چهار سطح صفر به عنوان شاهد، ۲-،۴- و ۶- بار بود. فاکتور دوم پیش تیمار بذر در چهار سطح عدم پرایمینگ (به عنوان شاهد)، استفاده از نانو ذرات سیلیس، کیتوزان و پاکلوبوترازول و فاکتور سوم دو گونه اسطوخودوس انگلیسی و فرانسوی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دستآمده حاکی از اثر منفی تنش خشکی بر محتوای رنگیزه های کلروفیل a ، b و کل بود. از طرف دیگر، تنش ماتریک ناشی ازپلی اتیلن گللایکول محتوای پرولین و مالون دی آلدئید را افزایش داد. بالاترین محتوای کلروفیل کل، a و b در پرایمینگ بذراسطوخودوس گونه انگلیسی با پاکلوبوترازول تحت شرایط بدون تنش خشکی (به ترتیب ۰۲ / ۳۵ ، ۳۷ / ۲۳ و ۶۶ / ۱۱ میکروگرمبر گرم وزن تر) به دست آمد. به طور کلی گونه ی انگلیسی اسطوخودوس و پیش تیمار با پاکلوبوترازول در مجموع صفات موردبررسی از برتری معنی داری در مقایسه با گونه فرانسوی زیر تنش خشکی برخوردار بود.