بررسی روند کیفی و کمی آب زیرزمینی درحوزه دشت حمیران

آبهای زیرزمینی یکی از منابع بسیار مهم تامین آب برای مصارف مختلف کشاورزی ، صنعتی و شرب می باشد. بررسی این منابع ازنظر کمی و کیفی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که برداشت های بسیار زیادی از آنها انجام می پذیرد، بسیار حائز اهمیتمیباشد و تاکنون مطالعات مختلفی در خصوص بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روشهای مختلف به انجام رسیده استکه هرکدام دارای هدف خاصی در بررسی ها بوده اند. شاخص کیفیت آب WQI یک نمایه بسیار مهم و کاربردی در بررسی و مطالعات مربوط به کیفیت آب زیرزمینی می باشد که با استفاده از آن میتوان در مورد بهبود یا تخریب کیفی آبخوان قضاوت نمود.- تحقیق حاضر به بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی دشت حمیران واقع در استان هرمزگان با استفاده از داده های ۲۰ ساله (۱۴۰۲-۱۳۸۲) می پردازد. در این مطالعه جهت بررسی کیفیت آب زیرزمینی دشت حمیران، اطلاعات کمی پارامترهای شیمیایی ۲۴ چاهمربوط به سال ۱۴۰۲ از شرکت آب منطقه ای هرمزگان اخذ گردید. در این راستا از شاخص آلودگی شیمیایی آبهای زیرزمینی (PIG)استفاده شد. نتایج حاکی از ان است که ۲۳/۲۵ درصد از مساحت کل دشت دارای آلودگی کم و ناچیز ۳۷/۹ درصد دارای آلودگی متوسط، ۲۸/۲۲ درصد آبخوان دارای آلودگی زیاد و ۱۰/۶۳ درصد دارای آلودگی بسیار زیاد میباشد. لازم به یادآوری است، اگر برداشت ها از سطح آبخوان دشت حمیران با همین روند ادامه پیدا کند، مناطق آلودگی متوسط و چه بسا که مناطق با آلودگی کم نیز، گرفتار آلودگی بیشتری خواهندشد.همچنین پهنه بندی کمیت آب زیرزمینی دشت حمیران را برای دوره آماری ۱۳۸۲-۱۴۰۲ نشان می دهد. که بیشترین تغییرات منفی افت سطح آب زیرزمینی در جنوب و جنوب شرق و مرکز دشت شامل مناطق که اکثرا در محدوده مرتفع و کارستی دشت واقع می گردد.