ارائه یک رویکرد کمی جهت بررسی تاثیر جو سازمانی بر اشتراک گذاری دانش با نقش میانجی انگیزش ذاتی و استقلال شغلی (مورد مطالعه: سازمان مدیریت حمل و نقل مسافر درون شهری شیراز و حومه)

نبود نظام ارزشیابی عملکرد موثر و کارآمد در نظام ساختاری سازمان ها به خصوص اشتراک گذاری دانش منجر به ثاثیرنامطلوب بر عملکرد سازمانی گردیده است. لذا داشتن یک سیستم ساختار مند با هدف اشتراک گذاری دان موثر در بینکارمندان تا حدی با حیات و مرگ سازمان رابطه مستقیم دارد. سازمان ها وظیفه دارند ثا در جهت هرچه کار آمد کردناین نظام تلاش نمایند .ازاین حیث تحقیق پیش رو به منظور ارائه یک رویکرد کمی جهت بررسی ثاثیر جو سازمانی بشراشتراک گذاری دانش با نقش میانجی انگیزش ذاتی و تفکیک شغلی کارمندان در سازمان مدیریت حمل و نقل مسافردرون شهری شیراز و حومه انجام پذیرفته است. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد لیوپیس و قوس۲۰۱۶ استفاده گردید و پرسشنامه پژوهش بین ۶۳۰ نفر نمونه از جامعه آماری که کلیه مدیران و کارکنان سازمان مدیریتحمل و نقل مسافر درون شهری شیراز و حومه می باشد، توزیع شد. روش ثحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جهتپاسخ به سولات و بررسی رضایت تحقیق با نرم افزار PLS-Smart از روش بررسی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روشحداقل مربعات PLS استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که جو سازمانی بر انگیزش ذاتی، استقال شغلی و اشتراک گذاریدانش ثاثیر مثبت و معنی داری دارند. نتایج همچنین ثاثیر مثبت و معنی دار انگیزش ذاتی و استقال شغلی بر اشتراکگذاری دانش را نیز تایید می کند. نتایج همچنین نشان می دهد که جو سازمانی بر اشتراک گذاری دانش ثاثیر مثبت ومعنی داری دارند.