مروری بر مفهوم ریسک نقدینگی بانک

نقدینگی جهت اجرای فعالیتهای واحد تجاری ضروری است به خصوص در زمانی که شرکت با مشکلات خاصی نظیر رکوداقتصادی و یا زیانهای ناشی از آن و یا افزایش ناگهانی در قیمت مواد اولیه و یا قطعات مورداستفاده شرکت روبرو گردد. در چنینشرایطی چنانچه شرکت فاقد نقدینگی کافی باشد مشکلات مالی جدی برای آن بوجود خواهد آمد. بانکها در راستای دستیابیبه اهداف بلندمدت خود اقدام به ایجاد یک نوع تعادل در نسبت های نقدینگی می نمایند. نسبت های نقدینگی بر روی نوسانات قیمتسهام و همچنین بر روی نوسانات نسبت سرمایه تاثیر مستقیمی می گذارند. یکی از مهمترین ریسک هایی که نظام بانکداریاسلامی (همانند بانکداری متعارف) با آن روبروست، ریسک نقدینگی است اما به دلیل ماهیت متفاوت ابزارهای مورداستفاده درنظام بانکداری اسلامی برای مدیریت نقدینگی و بهدلیل حرمت ربا، مدیریت نقدینگی در نظام بانکداری اسلامی، پیچیده تر ازنظام بانکداری متعارف است. بانکها به دلیل ماهیت فعالیت خود، با انواع ریسک ازجمله ریسک نقدینگی مواجه هستند. مدیریتنقدینگی بانک شامل پیشبینی نیازهای نقدینگی و تامین آنها با حداقل هزینه ممکن است. دلیل اصلی ریسک نقدینگی ایناست که بیشتر منابع بانک ها از محل سپرده های کوتاه مدت تامین می شود، درحالی که تسهیلات بانک ها صرف سرمایه گذاریدر دارایی هایی میگردد که درجه نقد شوندگی نسبتا پایینی دارند. بنابراین، یکی از وظیفه های اصلی بانک ایجاد توازن بینتعهدات مالی کوتاه مدت و سرمایه گذاری های بلند مدت است. ترازنامه بانک ها (دارایی ها و بدهی ها)، نشان می دهند که بانک منابعخود را از چه راهی تامین کرده است . دارایی های بانک تسهیلاتی است که به متقاضیان واگذارشده و در سررسیدهای مقرردریافت می شوند که این سررسیدها با سررسید بدهی ها یکسان نمی باشد و این امر میتواند بانک را با ریسک نقدینگی مواجه نمایدکه باید مدیریت شود.